Dwa tygodnie temu napisaliśmy w naszej Gazetce,
że:
„Pallotyni nawet nie mają ślubów zakonnych – św. Pallotti tak
bardzo chciał, żeby nic nie wiązało dodatkowo jego duchowych
synów z Bogiem i Kościołem, jak tylko czysta, szczera
i piękna miłość.”
I to prawda. Pallotyni nie są zakonem w pełnym tego słowa
znaczeniu.
Zakony w Kościele – ich fachowa prawna nazwa to: instytuty życia
konsekrowanego – to
np. zmartwychwstanki, karmelitanki, franciszkanie, jezuici,
dominikanie, bernardyni.
W zakonach składa się śluby zakonne – śluby czystości, ubóstwa,
posłuszeństwa. Są to tzw. śluby – rady ewangeliczne. Czytając
Ewangelię widzimy, że Jezus żył w czystości, ubóstwie
i posłuszeństwie. W niektórych zakonach są czasem dodatkowe
śluby, np. jakiejś szczególnej służby.
Siostry zakonne i zakonnicy bardzo bardzo chcą naśladować
Jezusa. I śluby, które składają są
bardzo mocną sprawą – bardzo uroczystym oddaniem siebie Bogu.
Szczególnie mocny i ważny jest ślub czystości. Złożenie takiego
ślubu w zakonie jest przeszkodą do przyjęcia sakramentu
małżeństwa.
Św. Wincenty Pallotti nie chciał ślubów dla pallotynów.
Wiedział, że każdy człowiek popełnia
grzechy – i to jest już wielką obrazą Boga... Nie chciał
zapewne, by do tego dochodziła jeszcze
frustracja deptania tak pięknych i uroczystych ślubów.
Jednak zakładając pallotynów, Pallotti w Watykanie nie miał
łatwo. Konieczne było przygotowanie jakichś więzów, deklaracji,
które by scalały i jednoczyły wspólnotę księży i braci
pallotynów.
Księża pallotyni nie są zakonem, nie są instytutem życia
konsekrowanego. Według prawa Kościoła są stowarzyszeniem życia
apostolskiego, czyli czymś do zakonu podobnym.
I we Wspólnocie pallotyńskiej składa się piękne nie śluby, ale
przyrzeczenia, które także
sprawiają, że księża i bracia pallotyni są osobami
konsekrowanymi.
Przyrzeczenie czystości składane przez pallotynów nie jest
przeszkodą do przyjęcia sakramentu
małżeństwa. Oczywiście jeśli mówimy o bracie pallotynie. Ksiądz
pallotyn ma przeszkodę święceń i związanego z nimi obowiązku
celibatu.
Konsekracja, przyrzeczenia pallotyńskie, są bardzo piękne.
Pallotyni przyrzekają: czystość,
ubóstwo, posłuszeństwo, wytrwanie, wspólnotę dóbr i ducha
służby.
Istota w ślubach i przyrzeczeniach jest taka sama – całkowite
oddanie Bogu i pragnienie, by żyć, jak Jezus. Jednak
przyrzeczenia wyraźnie akcentują dobrą wolę, wolność i czystą
chęć. Śluby zakonne są mocniejszym zobowiązaniem prawnym.
xp